Vliedgrange: Van Uitzicht naar Inzicht – Een Experiment in Wording
De visie voor Vliedgrange / Oneness / Eenling neemt vorm aan! Hier presenteer ik de eerste conceptuele ontwerpenvan de Vliedberg, een prachtig en ambitieus experiment. Hoewel de fysieke realisatie ervan nog in onderzoek is, zie ik dit project nu al als gerealiseerd in gedachten en op papier. Ik blijf de mogelijkheden verkennen om deze visie in de nabije toekomst te bouwen. Het gehele proces en de ontwikkeling ervan zal ik continu vastleggen – van de eerste spade in de grond tot de volle bloei van het landschap en de innerlijke ruimte die de Vliedberg zal bieden.
De Vliedberg als Experiment in Wording: Een Zoektocht naar de Wil van de Aarde
“Bevolen wordt wie zichzelf niet kan gehoorzamen.” – Zarathustra.
Deze uitspraak van Nietzsche vormt de kern van dit project. Het daagt uit tot diepe zelfreflectie: wat drijft al wat leeft? En belangrijker nog: Heeft de Aarde een Wil?
Deze vraag is het fundament van een diepgaand onderzoek naar de natuur als een levend en intentioneel systeem. In veel culturen en filosofieën wordt de aarde niet gezien als een dode massa, maar als een dynamisch, zelfregulerend organisme met een eigen wil en bewustzijn.
De Aarde als Levend Wezen: Filosofische & Wetenschappelijke Perspectieven
Het project Vliedgrange / Oneness / Eenling brengt diverse perspectieven samen om de ‘Wil van de Aarde’ te verkennen:
- De Gaia-hypothese (James Lovelock & Lynn Margulis): Ziet de aarde als een complex, zelfregulerend systeem. De Vliedberg functioneert als een microkosmos van Gaia’s zelforganisatie, waar ik de dynamische wisselwerking tussen bodem, planten en klimaat observeer. Margulis’ nadruk op symbiose onderstreept de coöperatieve evolutie die ik in de beplanting weerspiegel.
- Antropologische en Inheemse Perspectieven: In talloze culturen, zoals die van de Bribri in Costa Rica, wordt de aarde beschouwd als een bewuste moederfiguur. Dit project zoekt naar de manier waarop het landschap een eigen dynamiek en ‘wil’ heeft.
- Filosofische Wilsbegrippen (Schopenhauer, Nietzsche, Deleuze & Guattari):
- Schopenhauer: De ‘Wil’ als een fundamentele, blinde kracht die alles in het universum aandrijft.
- Nietzsche: De ‘wil tot macht’ van de aarde, een drang tot groei en transformatie. Welke vegetatie ontstaat spontaan? Hoe beweegt de aarde?
- Deleuze & Guattari (Geofilosofie): Denken is geworteld in het landschap; de Vliedberg functioneert als een ‘rhizomatisch’ netwerk waar elementen elkaar beïnvloeden zonder vaste hiërarchie.
- Goethe’s Plantenkennis en de Levende Maquette: Goethe’s visie op de ‘Metamorphose der Pflanzen’ inspireert de beplanting van de Zeeuwse Vliedberg. Planten worden gezien als expressie van universele wetmatigheden en de beplanting als een ritmische structuur die een levend kunstwerk vormt.
De Vliedberg: Een Levend Kunstwerk & Ervaringsplek
De Vliedberg is meer dan een sculptuur; het is een dynamisch, levend experiment dat de dialoog aangaat met zijn omgeving en de bezoeker.
Vliedgrange: Een impressie van de ‘voltooide Vliedberg’, waar de inheemse Zeeuwse flora de ‘earthbag’-constructie omarmt en transformeert in een levend kunstwerk. Deze afbeelding visualiseert het ‘inzicht’ dat door het project tastbaar wordt gemaakt.
De Kamer: Waar Oeroude Wijsheid het Heden Raakt
Binnenin de Vliedberg bevindt zich een verstilde kamer, geïnspireerd op de neolithische tombes van Newgrange. De ingang is zo gepositioneerd dat het licht van de winterzonnewende de duisternis raakt – een rituele herinnering aan cyclische tijd, geboorte en wederkeer.
Deze ruimte is bewust gekozen als een plek van rust en verbondenheid. De biogeometrische vormgeving en de oriëntatie creëren een natuurlijke ‘vortex’ – een kruispunt van concentratie en afstemming – waar resonantie ontstaat tussen binnen- en buitenwereld.
Het is een plek om in de aarde te zijn, om de aarde niet alleen te zien, maar fysiek te voelen – om omhuld te worden door klei, stilte en tijd. Hier krijgt de vraag “Heeft de aarde een wil?” een zintuiglijke dimensie. De aarde spreekt niet in woorden, maar in trilling, geur, vocht en resonantie. Deze diepgaande ervaring nodigt uit tot introspectie en vertraagde waarneming.
Oneness / Eenling: De Kern van Verbinding
De sculptuur Oneness / Eenling, die een plek zal krijgen op de toekomstige Vliedgrange, belichaamt een diepgaande verbinding tussen verschillende dimensies van ons bestaan. De kernideeën van dit kunstwerk zijn:
- Verbinding: De symbiose tussen mens en natuur, en de brug tussen de geesteswereld en de materiële werkelijkheid.
- Oergrond: De Zeeuwse klei als fundament en symbool van identiteit, verankerd in de geologische geschiedenis.
- Levenskracht: De es, het hout waaruit de sculptuur is vervaardigd, staat voor transformatie en de mythische verbinding tussen hemel en aarde.
- Schepping & Wedergeboorte: De eivorm symboliseert nieuwe aanvang, cyclische wedergeboorte en universele eenheid.
- Acceptatie & Ervaring: De erkenning van imperfectie en de waardering voor de rijkdom die voortkomt uit levenservaring.
- Synchroniciteit: Het concept als een weg om de diepere, betekenisvolle verbondenheid tussen menselijke ervaring en natuurlijke processen te ervaren.
Sculptuur Oneness: Omtrek midden 150 cm, diameter 47,5 cm, lengte 90 cm.
2024 Ontwerp: ONENESS 2 – Evenwicht in Suspensie, berg en ei, een nieuwe realiteit. Concept idee: Een verkenning van de interactie tussen traditionele materialen en nieuwe media. De fysieke sculptuur Oneness van essenhout, wordt in de ruimte gesuspendeerd door dunne, sterke kabels, waardoor de illusie van een zwevend object ontstaat. Uitvoering: AR animatie met QR-code.
Conclusie: De Aarde als Levende Dialoog
De combinatie van inzichten van Schopenhauer, Lovelock, Margulis, Deleuze & Guattari en Goethe biedt geen eenduidig antwoord op de vraag of de aarde een bewustzijn of Wil heeft. Maar ze laten wel zien:
- De aarde is een autonoom proces dat ons overstijgt.
- De aarde functioneert als een samenhangend, zelfregulerend systeem.
- We kunnen de ritmische patronen van de aarde herkennen en ermee resoneren.
In Vliedgrange / Oneness / Eenling wordt deze dialoog tastbaar, ruimtelijk en ervaarbaar gemaakt. Het is een uitnodiging aan elke bezoeker om zelf deze diepgaande vragen te verkennen en een hernieuwde verbinding met de levende Aarde aan te gaan.
