Tussen de bouwstenen van mijn verleden en de vergezichten van mijn toekomst, in het samenspel van licht en schaduw, zoek ik niet alleen naar vragen, maar naar de manier waarop ik mij kan verhouden tot de stroom van het leven – de balans tussen wil en zijn.

Wann begann die Zeit und wo endet der Raum?

Ist das Leben unter der Sonne nicht bloß ein Traum?

De woorden uit Peter Handke’s gedicht ‘Als das Kind Kind war’ fluisteren door de bladzijden van mijn autobiografie, als een subtiele herinnering aan de zuiverheid en verwondering die kunst en leven met elkaar verweven. Ze raken aan het eindeloze ritme van ontstaan en vergaan, waar begin en einde in elkaar overvloeien. Goethe’s idee van de Urphänomen —het oerverschijnsel dat aan alle natuurvormen ten grondslag ligt—resoneert in mijn eigen zoektocht naar de kern van kunst, herinnering en identiteit.

Ik ben gefascineerd door de verweving van herinnering, natuur en menselijke ervaring. ‘Het Leven Begon op Koninginnedag’ is een intense en diepgaande reis door mijn persoonlijke en creatieve ontwikkeling, van mijn jeugd in Zeeland tot mijn ontmoetingen met werelden ver weg. De religieuze verhalen uit mijn jeugd vormen een onderstroom in mijn werk en resoneren in mijn zoektocht naar betekenis en expressie.

Mijn kunst wordt gevoed door reizen en ontmoetingen. Van de onschuld en veerkracht van de kinderen in Jemen tot de mystieke, tijdloze landschappen van India en Costa Rica, mijn ervaringen vormen een bron van inspiratie en een diepere verbinding met diverse culturen en filosofieën. Kunst en literatuur belichamen voor mij een universele taal—een brug tussen tijd en ruimte, waarin verleden, heden en toekomst samensmelten. Mijn nieuwe werken, waaronder Oneness en A Swarm of Drumlins, weerspiegelen deze reis en dienen als ankerpunten in mijn leven, waar alle lijnen samenkomen.

Naast mijn soloprojecten speelt mijn band met mijn muze en levensgezellin Renée een centrale rol in mijn werk. Onze gedeelde reizen – naar de oorsprong van de Ganges, Varanasi en Ladakh – en onze gezamenlijke tentoonstellingen, zoals ‘Dansende Stoepa’s’ en ‘Film du Jardin’, weerspiegelen hoe kunst en spiritualiteit met elkaar vervlochten zijn.

In de slothoofdstukken van mijn boek verdiep ik me in ‘A Swarm of Drumlins’, een filmisch gedicht met 366 sculpturale kleivormen, bedekt met bijenwas en gepresenteerd in een lemniscaatvorm. Dit project onderzoekt de complexe relatie tussen mens en natuur en verweeft mythen, legenden en persoonlijke ervaringen tot een visuele poëzie. Deze hoofdstukken spelen zich af in Ierland, waar fictie en realiteit in elkaar overvloeien en een diepere laag van betekenis ontstaat. Het landschap als drager van tijd en herinnering– weerspiegelt zich hier: de drumlins, gevormd door ijs en wind, zijn als stille archieven van de aarde, waar verleden en heden samenvallen.

Mijn droom is om Het Leven Begon op Koninginnedag en mijn projecten Oneness en A Swarm of Drumlins met de wereld te delen. Ik hoop dat mijn werk niet alleen mijn eigen verhaal vertelt, maar ook een universele boodschap uitdraagt over de kracht van kunst om de werkelijkheid te onderzoeken, schoonheid te creëren, een dialoog te starten en te verbinden. Kunst als een creatief anker, als het hart van de stroom van het leven. Dit is een ode aan de moed om te dromen, de kracht van herinnering en de schoonheid van imperfectie.